• REZULTOHEN NJ SE SHPATIONRNDARJE PA SHPRNDARJES?

  • T D DIVOROHET SI ISSHT?
  •  
  • PSE DHE SI T TO SHPRNDET?
  •  
  • KU T R DREJTAT N IN SHTYP?
  • KUSH DUHET F CHMIJT T G SHKEMBEN?
  • FAR D DETYET N SE SEPARIM?
  •  
  • MUND T MUND TP SHPRNI N IFSE NDJRMJET ME LEJOJM?
  • SI KONGJOHEN KECRKESN DIVRILE?
  • SI KONGJOHEN K CHRKESA E MIRMBAJTJES?
  • Familja – Martesa – Ndarja personale e bashkëshortëve – Juridiksioni i gjykatësit për ndarje – Masat për fëmijë – Marrëveshjet midis bashkëshortëve – Jo detyruese

    Separazione e divorzio - Mantenimento dei figli - Domanda delle parti - Irrilevanza - Obbligo del coniuge non affidatario della prole di provvedere al pagamento della rata di mutuo della abitazione familiare - In assenza di domanda della parte - Ammissibilità.  A norma dell'articolo 155 del Cc il giudice stabilisce la misura e il modo con cui il coniuge non affidatario deve contribuire al mantenimento dei figli, senza essere vincolato dalle domande delle parti o dagli accordi eventualmente intervenuti tra esse.

    Ndarja dhe shkurorëzimi – Mbështetja e fëmijëve – Kërkesa e palëve – Irrelevance – Detyrimi i bashkëshortit që nuk iu besohet pasardhësve për të parashikuar pagesën e këstit të hipotekës së shtëpisë së familjes – Në mungesë të kërkesës së palës – Pranueshmëria. Në përputhje me nenin 155 të KP, gjyqtari përcakton shkallën dhe mënyrën në të cilën bashkëshorti jo-kujdestar duhet të kontribuojë në mirëmbajtjen e fëmijëve, pa qenë i detyruar nga pyetjet e palëve ose nga ndonjë marrëveshje midis tyre.

Neni. 337 ter Kodi i Procedurës Civile, në rregullimin e miratimit të masave në lidhje me fëmijët, përcakton se i takon gjykatësit, në mënyrë që të arrihet “e drejta për të mbajtur një marrëdhënie të ekuilibruar dhe të vazhdueshme me secilin nga prindërit, për të marrë kujdes, arsim, arsim dhe ndihmë morale nga të dy dhe për të mbajtur marrëdhënie domethënëse me ngjitësit dhe të afërmit e secilës degë prindërore. “, miratoni” dispozitat në lidhje me pasardhësit “të cilat duhet të përcaktohen” me referencë ekskluzive të interesit të tij moral dhe material “, në mënyrë që gjyqtari mund të marrë parasysh marrëveshjet e bëra midis prindërve vetëm nëse “nuk janë në kundërshtim me interesat e fëmijëve”.

Në këtë drejtim, Gjykata sqaroi se “Në lidhje me ndarjen personale të bashkëshortëve dhe divorcin – dhe gjithashtu në lidhje me fëmijët e prindërve të pamartuar – kriteri themelor i cili duhet të frymëzohet nga masat relative është interesi ekskluziv moral dhe material i fëmijëve. (parashikuar në të kaluarën nga neni 155 i Kodit Civil dhe tani nga neni 337 ter i Kodit Civil) me pasojë që gjyqtari nuk është i detyruar nga kërkesat e bëra dhe marrëveshjet midis palëve dhe për këtë arsye mund të shqiptojë një “ultra petitum”. (Gjykata e Kasacionit nr. 25055 e datës 10/23/2017; Cass. N. 11412 e 22/05/2014).

Në të vërtetë, dhe kjo duhet të nënvizohet, madje edhe një marrëveshje zyrtare midis prindërve, edhe nëse simptomatike e bashkëpunimit pozitiv midis të njëjtit, nuk mund të shpërfillet në dispozitën gjyqësore në lidhje me pasardhësit, përveç nëse verifikimi paraprak i pajtueshmërisë së tij me interesin e fëmijës.

Për temën e ndarjes personale midis bashkëshortëve dhe divorcit – dhe gjithashtu në lidhje me fëmijët e prindërve të pamartuar – kriteri themelor i cili duhet të frymëzohet nga masat relative është interesi ekskluziv moral dhe material i fëmijëve (parashikuar në të kaluarën nga arti). 155 i Kodit Civil dhe tani i nenit 337-ter të Kodit Civil) me pasojë që gjykatësi nuk është i detyruar nga kërkesat e bëra dhe marrëveshjet midis palëve, prandaj mund të shqiptojë edhe “ultra petitum”. Në të vërtetë, dhe duhet theksuar, edhe një marrëveshje zyrtare midis prindërve, megjithëse simptomatike e bashkëpunimit pozitiv midis tyre, nuk mund të shpërfillet në urdhrin gjyqësor në lidhje me pasardhësit, përveç nëse verifikimi paraprak i pajtueshmërisë me interesin e fëmijës.
• Gjykata e Kasacionit, Seksioni VI – I, Urdhëresë 6 Shtator 2019 n. 22411

Për temën e ndarjes personale midis bashkëshortëve dhe divorcit – dhe gjithashtu në lidhje me fëmijët e prindërve të pamartuar – kriteri themelor i cili duhet të frymëzohet nga masat relative është interesi ekskluziv moral dhe material i fëmijëve (parashikuar në të kaluarën nga arti). 155 i Kodit Civil dhe tani i nenit 337 ter të kodit civil) me pasojë që gjykatësi nuk është i detyruar nga kërkesat e bëra dhe marrëveshjet midis palëve, prandaj mund të shqiptojë edhe “ultra petitum”. (Në këtë rast, KK konfirmoi dekretin e gjykatës së apelit i cili kishte vendosur të përfshijë shpenzime të jashtëzakonshme për t’u rënë dakord paraprakisht ndërmjet prindërve, përveç shpenzimeve sportive dhe rekreative, përfshirë shpenzimet mjekësore dhe shkollore, edhe nëse ato nuk ishin objekt i ankesës ).
• Gjykata e Kasacionit, Seksioni VI-I, Urdhri i 23 Shtator 2017, Nr.25055

Ndarja dhe shkurorëzimi – Mbështetja e fëmijëve – Kërkesa e palëve – Irrelevance – Detyrimi i bashkëshortit që nuk iu besohet pasardhësve për të parashikuar pagesën e këstit të hipotekës së shtëpisë së familjes – Në mungesë të kërkesës së palës – Pranueshmëria.
Në përputhje me nenin 155 të KP, gjyqtari përcakton shkallën dhe mënyrën në të cilën bashkëshorti jo-kujdestar duhet të kontribuojë në mirëmbajtjen e fëmijëve, pa qenë i detyruar nga pyetjet e palëve ose nga ndonjë marrëveshje midis tyre. Në mënyrë korrekte, pra, gjyqtari i vendeve të meritës – megjithëse në rastin e një kërkese të qartë të bashkëshortit tjetër – përgjegjësinë e pagimit të kësteve të kredisë, duke përbërë të njëjtin një modalitet të përmbushjes së detyrim kontributiv në favor të fëmijëve.
• Gjykata e Kasacionit, seksioni I, fjalia 3 shtator 2013, n. 20139

Familja – Martesa – Ndarja personale e bashkëshortëve – Efekt i
Gjyqtari që shqipton ndarjen e bashkëshortëve, në procedimin për t’ia besuar pasardhësve njërit prej tyre, si dhe në përcaktimin e masës dhe mënyrës së kontributit, të cilën e mban bashkëshorti jo-kujdestar, për mirëmbajtje, arsimim dhe education edukimi i fëmijëve, nuk ka nevojë për një kërkesë nga bashkëshortët, as nuk është i detyruar nga marrëveshjet e të njëjtit, duke qenë mbajtës i një detyre pushteti, bazuar në mbrojtjen e një interesi superior të shtetit në mbrojtjen dhe kujdesin e të miturve. Në ushtrimin e këtij pushteti, gjykatësi nuk ka asnjë kufizim tjetër përveç asaj të vetë shkencës dhe ndërgjegjes së tij bazuar në provat e nxjerra nga palët ose të rregulluar sipas detyrës zyrtare, pasi të ketë marrë parasysh marrëveshjen midis vetë palëve.
• Gjykata e Kasacionit, pjesa I, fjalia 7 qershor 1982, n. 3438